ارتباط بین سبک رهبری مربیان با رضایتمندی ورزشکارن حاضر در لیگ برتر دو و میدانی کشور سال 1390

هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین سبک های رهبری مربیان و رضایتمندی ورزشکاران حاضر در لیگ برتر دو و میدانی کشور بود. بدین منظور از پرسشنامه های استاندارد سبک های رهبری مربیان(lss) و رضایتمندی ورزشکار(asq) استفاده شد. پایایی پرسشنامه ها پس از یک مطالعه مقدماتی با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ به ترتیب (84/0= ?)، (87/0= ?) بدست آمد. جامعه آماری مورد نظر تحقیق را تمامی ورزشکاران حاضر در لیگ برتر دو و میدانی کشور در فصل 90 مشتمل بر 224 نفر، تشکیل می دادند. نمونه آماری با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده و بر اساس جدول مورگان 144ورزشکار تشکیل داده اند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی و استنباطی (جداول توزیع فراوانی و نمودار،آزمون کلوموگروف اسمیرنف و ضریب همبستگی پیرسون) استفاده شد. یافته ها نشان داد، بین سبک های رهبری آموزش و تمرین(01/0p<،423/0r=)، حمایت اجتماعی(01/0p<،325/0r=) و بازخورد مثبت(01/0p<،365/0r=) با رضایتمندی ورزشکاران ارتباط مثبت و معنی داری (05/0p<) وجود دارد. اما بین سبک های رهبری آمرانه و دموکراتیک با رضایتمندی ورزشکاران رابطه معنی داری مشاهده نشد. همچنین یافته های تحقیق نشان داد که مربیان حاضر در لیگ برتر دو و میدانی بیشتر ازسبک رهبری آموزش و تمرین و سبک بازخورد مثبت استفاده می کنند و سبک دموکراتیک از نظر استفاده توسط مربیان دررده آخر قرار دارد. واژه های کلیدی: رهبری، رضایتمندی، دو و ومیدانی، لیگ برتر